آرامش جانم

آرامش جانم

روزمرگی های من و دخترم .... ............................................... (بوسه، اولین جرعه از جامی است که خداوند آن را از چشمه ی عشق پر ساخته است.)
آرامش جانم

آرامش جانم

روزمرگی های من و دخترم .... ............................................... (بوسه، اولین جرعه از جامی است که خداوند آن را از چشمه ی عشق پر ساخته است.)

همه کاره هیچ کاره، هیچ کاره همه کاره...

هیچ ندانی به از نیمه‌دانیِ بسیار! به اعتبارِ خود دیوانه بودن به از فرزانه بودن در نظرِ دیگران!

نام و نشان...

ای بس که نباشیم و جهان خواهد بود

نی نام زما و نی‌نشان خواهد بود

زین پیش نبودیم و نبُد هیچ خلل

زین پس چو نباشیم همان خواهد بود

لذت ببر...

هر وقت به اوج ناامیدی رسیدی، 

نزدیک‌ترین روزنامه‌ای که روی زمین افتاده بردار 

و این بار خیلی عمیق‌تر از هر بار به صفحه تسلیت‌ها نگاهی بینداز!

صاحبان این چهره‌ها همه کسانی بودند که یک روز حسابی به سر و صورتشان رسیده‌اند و بهترین لباسهایشان را پوشیدند و برای گرفتن چند قطعه عکس 4×3 به معروف‌ترین آتلیه‌های عکاسی رفتند...
رفتند تا اعلام کنند وجودشان را در پای انواع تصدیق‌ها، کارت‌ها، گواهی‌ها و گزینش‌ها، تا سندی برای اعلام وجود داشته باشند...
اما در آن لحظه که دوربین عکاسی روی چهره‌های ژست گرفته آن‌ها فلاش زده، کجا فکر می‌کردند که همین عکس، البته مُزَین به یک نوار سیاه رنگ، اعلام آخرین حضور آنها بر صفحه زنده‌هاست...

 اما تو زنده‌ای، من زنده‌ام، ما زنده‌ایم، هنوز هم دمای بدن ما ٣٧درجه است.

هنوز هم قلب ما می‌تپد.
هنوز هم این مهلت را داریم که بخندیم و تا گرفتن آخرین عکس، شاید هنوز هم ما فرصت داریم.
زندگی کن... ❣
.
.
پس از زندگی لذت ببر

ازدواج...

به پسرمان که درصدد ازدواج بود، گفتم متوجه باش، در ازدواج فقط با همسر مورد علاقه‌ات ازدواج نمی‌کنی، بلکه با یک خانواده کاملا جدید وصلت می‌کنی. بهتر است بدانی دست به چه کاری می زنی. خانواده‌ها مهم‌اند، اثری می گذارند و بعدها خودت این موضوع را می‌فهمی...ورود به یک خانواده جدید بی‌شباهت به زندگی در کشوری دیگر نیست. باید راه و رسم و عادت‌های آنها را یاد بگیریم و حق اقامت کسب کنیم، در حالیکه هویت خویش را حفظ می کنیم.

خنده بر هر درد بی درمان دواست...

چرخ گردون چه بخندد چه
نخندد تو بخند
مشکلی گرسر راه تو
ببندد تو بخند
غصه‌ها فانی وباقی
همه زنجیر بهم
گردلت از ستم و غصه
برنجد توبخند

انسان‌ها نادان به دنیا می‌آیند، نه ابله؛ شیوه‌ی آموزش است که آن‌ها را ابله می‌سازد.

بودن یا نبودن...

متخصص کسی را گویند که بتواند پس از اشتباه از آب درآمدن نظریه‌اش دلیل آن را دقیقأ توجیه کند.